خوب ماه رمضون هم تموم شد.و به لطف این ماه یک ماه همتون مسلمون شدید!! خدا قبول کنه.
خوب امروز می خوام کمی در مورد کارها و رسومات احمقانه براتون بنویسم تا کمی روحتون شاد بشه.من نمیدونم این مردم تا کی می خوان ابله بمونن.
یکی از رایج تریج کارهایی که مردم تو این ماه انجام می دن افطاری دادن هستش. تو این ماه درصد زیادی از مردم اقوام و دوستان خودشون رو برای افطار دعوت کردند و از طرفی هم برای افطار به منزل آشنایان خودشون دعوت شدن.
من با نفس کار مشکلی ندارم ولی خیلی ها فقط کار رو انجام میدن اصلا هدف خودشون هم برای انجام اون کار مشخص نمی کنن .فقط میگن دور هم جمع بشیم و عوض چند ساعتی که روزه بودیم و چیزی نخوردیم الان تو یک ساعت جبران کنیم و تا می تونیم در مورد کارهای دیگران نظر بدیم.
خوب بریم سراغ بحث اصلی یعنی مجالسی که برای افطار در نظر گرفته شدن.
به طور کلی این مجالس رو از همه نظر بررسی کنم.
خوب مراسم رو به سه دسته تقسیم می کنم.
دسته اول مراسم هایی که تعداد مهمانان زیاده و از طرفی همی سفره مجلل.و قسمتی از مجلس اختصاص داره به خانم ها و قسمتی هم اختصاص داره به آقایون!
دسته دوم مراسم های خانوادگی هستش که برگزار میشه.
دسته سوم هم مجالسی هستش که خانم ها ترتیب میدن .به عبارتی تمام مهمون های دعوت شده به مجلس زن و دختر هستن .البته گاهی آقایون هم همچین مجلس هایی ترتیب میدن .
دسته سوم هم مراسم ساده و خودمونی از اقوام یا دوستان که فقط مراسم افطار حکم دیدن دوباره و لذت بردن از لحظاتی هستش که کنار هم هستن.
خوب اول شروع می کنم به بررسی دسته اول.
در این مراسم ها یکی از دوستان یا اقوام شما برگزارکننده این مراسم هستش که وقتی وارد مجلس میشید تمام دوستان دیگه و اقوام خودتون رو می بینید.به عبارتی تعداد مهمانان بیشتر از 150 نفر هستش !
اما نوع پذیرایی :
خرما-حلیم-آب جوش-حلوا-شعله زرد-
حالا بعد از مدتی دعا و کلاس گذاشتن به هم و غیبت میرسیم به شام که معمولا جوجه کباب به همراه سالاد و نوشابه و ماست و ... هستش .نمی خوام زیاد وارد مقوله پذیرایی بشم .
اگه به متن دعاهایی که دارن می کنن توجه کنی چند تا مساله روشن میشه.حالا متن دعاها:
ای خدای مهربون ما رو به راه راست هدایت کن.
ای خدای مهربون ما تو این ماه طعم گرسنگی رو چشیدیم. به همه کمک کن تا کسی گرسنه سرشو رو بالش نزاره.
ای خدای مهربون تمام بیمار ها رو شفا بده.
خدایا هر کس نیازی داره نیازشو برطرف کن.
...
...
...
اما اگه به ظاهر مجلس نگاه کنی حتی یک نیازمند پیدا نمیکنی.
و فقط چیزیکه توجه تو رو به خودش جلب میکنه تعداد غذای دست نخورده ای هستش که مستقیم داره میره سطل زباله.
دسته دوم مراسم هایی هستن که اقوام همدیگه رو دعوت میکنن تا افطاری دور هم باشن.
تعداد مهمون ها بین 4 تا 15 نفر هستش.
حالا بررسی میکنیم این مراسم رو.
غذا تو این مجلس خونگی هستش یعنی اینکه مادر خانواده به کمک اعضای خانواده مسئولیت آماده کردن و پذیرایی رو به عهده داره.
خوب تو ای مجلس طبق معمول سفره و اسباب پذیرایی مهیا می شه و همه دوره هم جمع می شن و بعد از خوردن هر کسی میره به سمت هم صحبت خودش .
خوب حالا چه اتفاقی افتاد .
خانم ها طبق معمول وظیفه تمیز کردن و مرتب کردن وضیت آشپز خونه رو دارن و بعد از انجام این مراسم دور هم بشینن و راجع به مسائل مختلف صحبت کنن. صحبت هاشون هم طبق معمول همیشه که تو هیچ قشری از جامعه هیچ فرقی نمی کننه در مورد شوهر کردن فلانی و پختن شله زرد و آش رشته پختن و برنج آب کش کردن و شوهر داری و بچه داری و لنگ در هوا شدن و حاملگی و مزخرفاتی از این دست هستش که من ازش متنفرم.
آقایون هم که کاملن مشخصه شروع می کنن در مورد کسادی بازار صحبت می کنن.وخیلی هنر کنند کم به هم خالی ببندندو خاطرات دوران مجردیشون رو تعریف کنند.
حالا قضیه اینجا شروع میشه که کافی این دو تا گروه یک جا بشینن که اکثرا با اومدن آوردن چایی یا قهوه این اتفاق میفته و حالا دو تا اکیپ هستن و شروع می کنن به صحبت کردن و بین صحبت هاشون ممکنه حرف هایی بزنن که به کسی بر بخوره و بقیه مسائل مجلس که خودتون بهتر از من می دونید.
اما انصافا چقدر باید بعضی از مردم احمق باشند تا همچین مراسم مزخرفی رو برگزار کنید.از نظر اقتصادی بخواهیم بررسی کنیم در دسته اول مهمانان ضرر می کنن نه میزبان .شاید بپرسید چرا؟ میزبان همه خرج و مخارج مجلس رو داده بودولی باید خدمت شما دوستان بگم که هدف میزبان از برگزاری این مجلس به هیچ عنوان برای روزه داران و اقوام و دوستان خودش نیست بلکه با برگزاری این مجلس می تونه چندین برابر پولی رو که بابت این مجلس هزینه کرده بود رو دربیاره.امیدوارم منظور منو گرفته باشید.
اما در دسته دوم میزبان احمقی که این مجلس احمقانه رو ترتیب داده از نظر اقتصادی ضرر می کنه .و اینم در نظر بگیرید خیلی از مجالس دسته دوم که برگزار میشه همراه دعوا و مرافه برای زن وشوهر هستش که تو مطلب های قبلی خودم گفته بودم که کمتر زن و شوهر پیدا میشه که معنی با هم بودن رو درک کنند و گرفتار این مسائل حاشیه ای نشن.
اما بریم سراغ دسته سوم مهمونی برای افطار.
همه خانم ها یواش یواش میان داخل مجلس و بعد از نیم ساعت هر کسی داره برای خودش کاری انجام می ده و فقط صدایی که می شنوی صدای همهمه زنها با صدای بلند هستش.اما کارهایی که انجام می دن
یا با بغل دستیش صحبت میکنن یا قرآن میخونن , بعضی نماز می خونن , بعضی ها تسبیح می ندازن و ذکر میگن و بقول معروف هر کسی کاری میکنه . بوی خوش غذا توی خونه پر شده . بوی سیر داغ حکایت از آش رشته میده و رادیو هم روشنه تا صدای اذان رو بشنون .
بعد از اینکه اذان گفت شروع می کنن تا روزه خودشون رو باز کنن و دست آخر هم همگی چند بشقاب هم برای خونه خودشون می برن.
خوب از شما می پرسم تو این مجلس هم به نیازمندی کمک شد؟
خوب خود من مجالس دسته اول زیاد رفتم . تنها چیزی که فقط تو این مجالس می تونی پیدا کنی فقط ریا ریا ریا هستش.
مجالس نوع دوم هم اصلا نمی پسندم چون فقط باعث دردسره. و هیچ لذتی هم نداره و فقط و فقط وقت آدم تلف میشه.
مجالس نوع سوم هم فایده نداره. چون به جای اینکه نون تو سفره نیازمندان بزارن می شینن فقط غیبت می کنن.
عزیزان همیشه نسبت مسائل ریز بشید و اونو همه جانبه در نظر بگیرید .اگه هدفتون از برگزاری اینگونه مجالس ثواب کردن هستش.میتونید این کارهای احمقانه رو بزارید کنار و یه کار اساسی کنید تا به درد اون دنیاتون هم بخوره.مثلا اگه فرد نیازمندی رو سراغ درید شخصا کمکش کنید یا
سری به بهزیستی بزنید و با نظارت خودتون و دقیقا با همون مقدار هزینه ناهاری برای این بچه ها ی نازنین تهیه کنید و یه نصف روز خودتون اونجا باشید و ببنید دنیا دست کی.شرط می بندم تا حالا یک سری هم به اونجا نزدید.
مگه تو دعاهای خودتون نمی گید که خدایا نیاز نیازمندان رو برطرف کن.
خوب شما می تونید یکی از نیازهای این نیازمندان رو که همون محبت هستش برطرف کنید . یک نصف روز از عمر شریفتون رو به این کار اختصاص بدید به جای اینکه کمک کنید تا 2 سانتیمتر هم به شکم افتاده مهمون های احمقتون اضافه کنید.
ببینید شکم یه عده آدم سیر رو سیرتر کردن لذت داره یا شکم چند تا بچه که کمترین توجه تو جامعه متوجه اوناست.
اگه هدفت از برگزاری این مجالس اینه که همه فامیل رو دور هم جمع کنی نمیخواد تو فردین بشی و تو خونه خودت این کار رو انجام بدی .بهتره به جای اینکه شکم فامیل های خودتو که چشم دیدنشونم نداری سیر کنی .دست زن و بچه خودت بگیری ببری رستوران حاتم و لذتشو ببری.
ولی نه اگه هدفت از برگزاری اینگونه مجالس ریا کاری و یا مثلا اجرا کردن رسم و رسومات احمقانه است خوب کارتو داری خوب انجام میدی و به هدفت می رسی.
اما در کنار همه این مراسم ها می تونی یک کاری کنه که افطار بهونه ای بشه تا بتونی دوست واقعی خودتو یا کسانی رو که دوستشون داری رو دعوت کنی و چند ساعتی هم خوش باشید .
اینجور مهمونی ها فوق العاده است و تمام افراد به خاطر اینکه اون لحظه با هم هستن لذت میبرن و وارد مسائل حاشیه ای نمیشن و پذیرائی هم زیاد براشون مهم نیست.
خوب عید همگی شما عزیزان مبارک باشه.و روز خوبی داشته باشید.
همیشه شاد باشید.
خوب امروز می خوام کمی در مورد کارها و رسومات احمقانه براتون بنویسم تا کمی روحتون شاد بشه.من نمیدونم این مردم تا کی می خوان ابله بمونن.
یکی از رایج تریج کارهایی که مردم تو این ماه انجام می دن افطاری دادن هستش. تو این ماه درصد زیادی از مردم اقوام و دوستان خودشون رو برای افطار دعوت کردند و از طرفی هم برای افطار به منزل آشنایان خودشون دعوت شدن.
من با نفس کار مشکلی ندارم ولی خیلی ها فقط کار رو انجام میدن اصلا هدف خودشون هم برای انجام اون کار مشخص نمی کنن .فقط میگن دور هم جمع بشیم و عوض چند ساعتی که روزه بودیم و چیزی نخوردیم الان تو یک ساعت جبران کنیم و تا می تونیم در مورد کارهای دیگران نظر بدیم.
خوب بریم سراغ بحث اصلی یعنی مجالسی که برای افطار در نظر گرفته شدن.
به طور کلی این مجالس رو از همه نظر بررسی کنم.
خوب مراسم رو به سه دسته تقسیم می کنم.
دسته اول مراسم هایی که تعداد مهمانان زیاده و از طرفی همی سفره مجلل.و قسمتی از مجلس اختصاص داره به خانم ها و قسمتی هم اختصاص داره به آقایون!
دسته دوم مراسم های خانوادگی هستش که برگزار میشه.
دسته سوم هم مجالسی هستش که خانم ها ترتیب میدن .به عبارتی تمام مهمون های دعوت شده به مجلس زن و دختر هستن .البته گاهی آقایون هم همچین مجلس هایی ترتیب میدن .
دسته سوم هم مراسم ساده و خودمونی از اقوام یا دوستان که فقط مراسم افطار حکم دیدن دوباره و لذت بردن از لحظاتی هستش که کنار هم هستن.
خوب اول شروع می کنم به بررسی دسته اول.
در این مراسم ها یکی از دوستان یا اقوام شما برگزارکننده این مراسم هستش که وقتی وارد مجلس میشید تمام دوستان دیگه و اقوام خودتون رو می بینید.به عبارتی تعداد مهمانان بیشتر از 150 نفر هستش !
اما نوع پذیرایی :
خرما-حلیم-آب جوش-حلوا-شعله زرد-
حالا بعد از مدتی دعا و کلاس گذاشتن به هم و غیبت میرسیم به شام که معمولا جوجه کباب به همراه سالاد و نوشابه و ماست و ... هستش .نمی خوام زیاد وارد مقوله پذیرایی بشم .
اگه به متن دعاهایی که دارن می کنن توجه کنی چند تا مساله روشن میشه.حالا متن دعاها:
ای خدای مهربون ما رو به راه راست هدایت کن.
ای خدای مهربون ما تو این ماه طعم گرسنگی رو چشیدیم. به همه کمک کن تا کسی گرسنه سرشو رو بالش نزاره.
ای خدای مهربون تمام بیمار ها رو شفا بده.
خدایا هر کس نیازی داره نیازشو برطرف کن.
...
...
...
اما اگه به ظاهر مجلس نگاه کنی حتی یک نیازمند پیدا نمیکنی.
و فقط چیزیکه توجه تو رو به خودش جلب میکنه تعداد غذای دست نخورده ای هستش که مستقیم داره میره سطل زباله.
دسته دوم مراسم هایی هستن که اقوام همدیگه رو دعوت میکنن تا افطاری دور هم باشن.
تعداد مهمون ها بین 4 تا 15 نفر هستش.
حالا بررسی میکنیم این مراسم رو.
غذا تو این مجلس خونگی هستش یعنی اینکه مادر خانواده به کمک اعضای خانواده مسئولیت آماده کردن و پذیرایی رو به عهده داره.
خوب تو ای مجلس طبق معمول سفره و اسباب پذیرایی مهیا می شه و همه دوره هم جمع می شن و بعد از خوردن هر کسی میره به سمت هم صحبت خودش .
خوب حالا چه اتفاقی افتاد .
خانم ها طبق معمول وظیفه تمیز کردن و مرتب کردن وضیت آشپز خونه رو دارن و بعد از انجام این مراسم دور هم بشینن و راجع به مسائل مختلف صحبت کنن. صحبت هاشون هم طبق معمول همیشه که تو هیچ قشری از جامعه هیچ فرقی نمی کننه در مورد شوهر کردن فلانی و پختن شله زرد و آش رشته پختن و برنج آب کش کردن و شوهر داری و بچه داری و لنگ در هوا شدن و حاملگی و مزخرفاتی از این دست هستش که من ازش متنفرم.
آقایون هم که کاملن مشخصه شروع می کنن در مورد کسادی بازار صحبت می کنن.وخیلی هنر کنند کم به هم خالی ببندندو خاطرات دوران مجردیشون رو تعریف کنند.
حالا قضیه اینجا شروع میشه که کافی این دو تا گروه یک جا بشینن که اکثرا با اومدن آوردن چایی یا قهوه این اتفاق میفته و حالا دو تا اکیپ هستن و شروع می کنن به صحبت کردن و بین صحبت هاشون ممکنه حرف هایی بزنن که به کسی بر بخوره و بقیه مسائل مجلس که خودتون بهتر از من می دونید.
اما انصافا چقدر باید بعضی از مردم احمق باشند تا همچین مراسم مزخرفی رو برگزار کنید.از نظر اقتصادی بخواهیم بررسی کنیم در دسته اول مهمانان ضرر می کنن نه میزبان .شاید بپرسید چرا؟ میزبان همه خرج و مخارج مجلس رو داده بودولی باید خدمت شما دوستان بگم که هدف میزبان از برگزاری این مجلس به هیچ عنوان برای روزه داران و اقوام و دوستان خودش نیست بلکه با برگزاری این مجلس می تونه چندین برابر پولی رو که بابت این مجلس هزینه کرده بود رو دربیاره.امیدوارم منظور منو گرفته باشید.
اما در دسته دوم میزبان احمقی که این مجلس احمقانه رو ترتیب داده از نظر اقتصادی ضرر می کنه .و اینم در نظر بگیرید خیلی از مجالس دسته دوم که برگزار میشه همراه دعوا و مرافه برای زن وشوهر هستش که تو مطلب های قبلی خودم گفته بودم که کمتر زن و شوهر پیدا میشه که معنی با هم بودن رو درک کنند و گرفتار این مسائل حاشیه ای نشن.
اما بریم سراغ دسته سوم مهمونی برای افطار.
همه خانم ها یواش یواش میان داخل مجلس و بعد از نیم ساعت هر کسی داره برای خودش کاری انجام می ده و فقط صدایی که می شنوی صدای همهمه زنها با صدای بلند هستش.اما کارهایی که انجام می دن
یا با بغل دستیش صحبت میکنن یا قرآن میخونن , بعضی نماز می خونن , بعضی ها تسبیح می ندازن و ذکر میگن و بقول معروف هر کسی کاری میکنه . بوی خوش غذا توی خونه پر شده . بوی سیر داغ حکایت از آش رشته میده و رادیو هم روشنه تا صدای اذان رو بشنون .
بعد از اینکه اذان گفت شروع می کنن تا روزه خودشون رو باز کنن و دست آخر هم همگی چند بشقاب هم برای خونه خودشون می برن.
خوب از شما می پرسم تو این مجلس هم به نیازمندی کمک شد؟
خوب خود من مجالس دسته اول زیاد رفتم . تنها چیزی که فقط تو این مجالس می تونی پیدا کنی فقط ریا ریا ریا هستش.
مجالس نوع دوم هم اصلا نمی پسندم چون فقط باعث دردسره. و هیچ لذتی هم نداره و فقط و فقط وقت آدم تلف میشه.
مجالس نوع سوم هم فایده نداره. چون به جای اینکه نون تو سفره نیازمندان بزارن می شینن فقط غیبت می کنن.
عزیزان همیشه نسبت مسائل ریز بشید و اونو همه جانبه در نظر بگیرید .اگه هدفتون از برگزاری اینگونه مجالس ثواب کردن هستش.میتونید این کارهای احمقانه رو بزارید کنار و یه کار اساسی کنید تا به درد اون دنیاتون هم بخوره.مثلا اگه فرد نیازمندی رو سراغ درید شخصا کمکش کنید یا
سری به بهزیستی بزنید و با نظارت خودتون و دقیقا با همون مقدار هزینه ناهاری برای این بچه ها ی نازنین تهیه کنید و یه نصف روز خودتون اونجا باشید و ببنید دنیا دست کی.شرط می بندم تا حالا یک سری هم به اونجا نزدید.
مگه تو دعاهای خودتون نمی گید که خدایا نیاز نیازمندان رو برطرف کن.
خوب شما می تونید یکی از نیازهای این نیازمندان رو که همون محبت هستش برطرف کنید . یک نصف روز از عمر شریفتون رو به این کار اختصاص بدید به جای اینکه کمک کنید تا 2 سانتیمتر هم به شکم افتاده مهمون های احمقتون اضافه کنید.
ببینید شکم یه عده آدم سیر رو سیرتر کردن لذت داره یا شکم چند تا بچه که کمترین توجه تو جامعه متوجه اوناست.
اگه هدفت از برگزاری این مجالس اینه که همه فامیل رو دور هم جمع کنی نمیخواد تو فردین بشی و تو خونه خودت این کار رو انجام بدی .بهتره به جای اینکه شکم فامیل های خودتو که چشم دیدنشونم نداری سیر کنی .دست زن و بچه خودت بگیری ببری رستوران حاتم و لذتشو ببری.
ولی نه اگه هدفت از برگزاری اینگونه مجالس ریا کاری و یا مثلا اجرا کردن رسم و رسومات احمقانه است خوب کارتو داری خوب انجام میدی و به هدفت می رسی.
اما در کنار همه این مراسم ها می تونی یک کاری کنه که افطار بهونه ای بشه تا بتونی دوست واقعی خودتو یا کسانی رو که دوستشون داری رو دعوت کنی و چند ساعتی هم خوش باشید .
اینجور مهمونی ها فوق العاده است و تمام افراد به خاطر اینکه اون لحظه با هم هستن لذت میبرن و وارد مسائل حاشیه ای نمیشن و پذیرائی هم زیاد براشون مهم نیست.
خوب عید همگی شما عزیزان مبارک باشه.و روز خوبی داشته باشید.
همیشه شاد باشید.
پستها
|